سرناد

نگردید.چیز جدیدی نیست.همان پست همیشگی که همه اولین بار تووی وبلاگشان می نویسند!!

انگار قرار است بلاگ میعادگاه جدید بلاگفایی ها باشد...بله،البته؛اتفاق خوشایندی نبود...ولی پیش می آید دیگر.

نوشته های بنده هم مثل خیلی های دیگر به عدم پیوست.ولی اشکالی ندارد.مهم قلم است که هست.

دقیقا یک سال پیش بود.چهارم تیر ماه نود و سه،وبلاگ مرحومم را برای به تصویر کشیدن تغییراتم ایجاد کرده بودم.می خواستم قدم های بزرگ بردارم...برداشتم. :)

شاید گاهی بعضی از نوشته های سابق را دوباره اینجا منتشر کنم محض تجدید خاطره ولی شخصا معتقد هستم آدم هیچوقت نباید به عقبش نگاه کند.جا ماندنی ها جا ماند و همه ی خوب و بدهایی که زندگی کردیم گذشت.مهم امروز است.اینکه امروز چه چیزی برای نوشتن، برای گفتن دارم...

فکر کنم همین قدر روده درازی برای مقدمه ی وبلاگ جدید کافی باشد...راستی یادم رفت : سلام :))