شکوفا می شویم!
نمیدونم امسال پیشرفت شخصی خیلی ترند شده یا علاقه مند شدن به این داستانا اقتضای این سن و ساله...در هر حال منم توو دامش افتادم(تا باشه از این داما!)...بنظرم اینکه الان بهاره هم توو این اتفاق بی تاثیر نیست. یا توو هوای بهار یه اکسیری هست که مرده رو زنده میکنه یا منو روح بهار یک روح در دو بدنیم!
در هرحال منی که پارسال مرده بودم و روی کل وجودمو خاک گرفته بود با سپیده دم یکم فروردین انگار دوباره جون گرفتم.اون جون هنوز توی تنمه و من حتی روزایی که خیلی غمگینم زنده بودن و جاری بودنمو احساس میکنم و امسال میخوام تمام تلاشمو بکنم این حالو توو تمام سال برای خودم نگه دارم.
خوبی این فعالیت های رشد فردی اینه که یه کار مثبت برای خودمه. بدیش اینه که واسه فرار کردن از مسئولیت های اصلیم در این برهه ی حساس ، شده بهترین پناهگاه من و باز خوبیش اینه که خودم اینو میدونم! ولی امید دارم با نوشتن چیزهایی که یاد میگیرم به سمت عملی کردنشون پیش برم و همین جریان مثل یه دور برگردون منو به جریان مسئولیت های اصلی زندگیم برگردونه.
هدف دومم هم از نوشتن اینه که میدونم کسایی هستن که وبلاگمو میخونن و شاید چرک نویسایی که من برای خودم می نویسم بتونه برای کس دیگه ای هم مفید باشه.
هدف سوم اینکه قطعا این نوشته ها میتونن مثل آینه ای باشن که به من نشون بدن امسال زمانمو صرف چه کارایی کردم، چقدر تغییر کردم و سال دیگه چقدر بیشتر میتونم به خودم افتخار کنم!
